Biografie

KATHLEEN:

Als kind was ik al zot van dieren: kippen, konijnen, katten,… maar vooral honden. Er kon geen hond passeren of ik stond erbij om hem te aaien. Vroeger gingen wij regelmatig een dagje naar zee. Een wandeling op de dijk duurde uren omdat mijn ouders mij telkens moesten gaan zoeken bij elke hond die voorbij kwam. En ik maar zagen voor een hond maar mijne pa schudde steeds “nee”. Zo gingen we ook regelmatig naar de markt in Heist o/d Berg en vroeger stonden daar mensen die puppies te koop aanboden. Ik was weer onmiddellijk al die puppies aan het aaien en zelfs vasthouden want toen mocht dat nog allemaal. En ik maar hopen en zagen dat ik ééntje mocht meenemen. Opnieuw was het “nee”. Elke keer rolden de tranen over mijn wangen maar er ging geen puppy mee naar huis. Toen kon ik dat niet begrijpen maar achteraf bekeken, was dat de juiste beslissing van mijn ouders want zij hadden geen tijd om voor een hond te zorgen.

Maar 1 ding was zeker: als ik later alleen woon, komt er onmiddellijk een pup!

Zoveel jaren later, ging ik alleen wonen… op een appartement. Daar kon en mocht ik geen hond houden. Spijtig maar nog wat geduld hebben.

En nog een tijdje later leerde ik Kurt kennen. één van de eerste, en voor mij belangrijke vraag was: “ben je zot van dieren en voornamelijk honden?”. Zijn antwoord was “ja”! Ik was de gelukkigste mens ter wereld.

In 2001 kochten wij ons huis in Bonheiden. Na de nodige opfrissingwerken werd de tuin helemaal omheind en kwam er een poort. Ondertussen was onze pup besteld. Wij hadden gekozen voor een Duitse dog.

Mijn ouders verstonden niet waarom wij zo’n groot beest in huis namen. Ja, onze honden horen bij het gezin en ze leven in huis. Twix (onze dog) was een prachtige reu met een super karakter!! Wij hebben hem 11,5 jaar bij ons mogen hebben wat toch uitzonderlijk oud is voor een Duitse dog. Toen Twix 2 jaar oud was, kwam er nog een Duitse dog bij. Nu was ons gezinnetje kompleet. Durko is bijna 8 jaar bij ons geweest en hij was ook een fantastische hond!

In 2011 heb ik een hulphond voor Hachiko opgeleid. Zijn naam was Goofy, een zwarte labrador. Bijna 2 jaar hebben we samen de mooiste momenten beleefd. Nadien moest hij binnen in het trainingscentrum om verder afgewerkt te worden om ingezet te worden als hulphond. En nu werkt hij in een rusthuis bij zijn nieuwe baasje waar hij alle dagen een lach tovert op de mensen die in het rusthuis verblijven.

 

KURT:

Wat ooit begon als een communiecadeau is nu uitgegroeid tot een vaste en noodzakelijke waarde in mijn leventje: honden, honden en honden! Voor mijn eerste communie kreeg ik van Tante Nonneke een bastaard pupje die in de buurt van het klooster rondzwierf. Ik doopte hem Bingo. Tot ik bijna 20 was, is Bingo mijn maatje geweest. Ik kon hem alle puberprobleempjes toevertrouwen. Hij keek me steeds begrijpend aan. En toen ik Kathleen leerde kennen, was het ook Bingo! Twee hondenzotten bij elkaar. Honden slorpen bijna mijn gehele vrije tijd op. Ik hou van wandelen en fotografie. Honden zijn dan ook mijn hoofdonderwerp in de fotografie.

Honden zullen altijd deel uitmaken van ons leven. Het zijn onze beste vrienden!

En omdat wij zoveel van honden houden, vinden wij het leuk om af en toe nog een extra hond in huis te hebben.

Ga jij op vakantie en wil jij uw hond ook een leuke vakantie bezorgen? Laat ons iets weten!

Groetjes

Kurt en Kathleen